چند روزی در فضای بعد از انتخابات ، تخریب جریانی که با تمام احترام برای رقیب پیروز خود شکست را پذیرفته بود و بدون بر هم زدن قواعد کار و زیر سوال بردن اصل انتخابات از کنار هفتم اسفند ماه گذشته است ، شروع شده است. شاید بزرگ ترین اشتباه این جریان هزینه کردن سریع و بی واسطه از سخنان رهبری در 28 بهمن ماه در دیدار با مردم آذربایجان ، برای تقابل با جریان رقیب بود ، که بیش از آنکه به آثار سو آن در پهنه سیاست کشور بیاندیشید به بهره برداری سیاسی از صحبت های معظم له جهت همراه کردن مردم با خود پرداخت ،کاری که در بین تمامی جریان های سیاسی کشور مرسوم است ، اما اتفاقی که افتاد خلاف آنچه که ایشان انتظار داشتند بود ، حال اینکه عواملی همچون لیستی رای دادن و تحلیل های اشتباه برخی بزرگان جریان اصولگرایی باعث شکست صد در صدی آنها در تهران شد .
چند وقتی است مطرح شده است که جریان شکست خورده در انتخابات مردم تهران را کوفی خوانده و آن ها را به خاطر عدم مقابله با جریان انگلیسی به پیمان شکنان زمان اباعبدالله تشبیه کرده است ، هر چند بسیار گشتم تا ببینم کدام فردی این مسئله را مطرح کرده است ، اما در فضای مجازی چیزی نیافتم جز اتهاماتی که به این واسطه به این جریان وارد شده است . و از زبان بزرگان این جریان جز تکریم مردم به واسطه حضورشان در هفت اسفند چیز دیگری نیافتم . شاید این نگاه ماحصل اشتباه استراتژیک ایشان در هزینه کردن از رهبری باشد ،اما نکته قابل توجهی که باید بزرگان سیاست جمهوری اسلامی از این ماجرا درک کنند ، هزینه کردن خود به جای هزینه کردن از رهبری است ، و این مورد بیش از همه از کسانی انتظار می رود که در اذهان مدعی پیروی از رهبری است.
اما از طرفی هم نباید غافل شد که مردم تهران همان مردمی هستند که امام خمینی (ره) بی واسطه ، و بدون میانجی قرار دادن خواص ، آنها را خطاب قرار میداد ، از کلیات و جزئیات مسائل مهم کشوری با آنها سخن می گفت ، همان کاری که در سالهای پس از امام راحل ، امام حاضر آن را ادامه داده است ، و بدون آنکه چیزی را از مردم پوشیده بدارد ، مهم ترین و بزرگترین مسائل کشور را با آنها در میان گذاشته است ، اینها همان مردمانند ،اگر کسانی لحظه ای به ذهنشان خطور کرده است که مردم اشتباه کرده اند ، در صورتی که بیراه نگفته باشند باید به عملکرد خود در آگاه سازی مردم بنگرند ، به میزان فعالیت میدانی خودشان نگاه کنند ، و بفهمند که نمی توان از بالا به مردم نگاه کرد و انتظار معجزه داشت ، مردم همیشه برای هدایت به پیامبر نیاز داشته اند ، باید پیامبر وار در بین مردم زیست و با آنها معاشرت کرد ، انتخابات قلیل ترین بروز نگاه مردم است آن هم در سطح مسائل سیاسی ، درمان مسائل فرهنگی راهی جز این ندارد ، به قول آن دوست عزیز ، ای مدعیان ، خواهشا اتوبوس سوار شوید ، خواهشا از محل خود نان بخرید در صف نانوایی بایستید و خواهشا با مردم صحبت کنید و مصاحبت کنید ، مردم از رفتار و وعده های دو هفته قبل و بعد از انتخابات نتیجه انتخابات را تعیین نمی کنند ، بی تاثیر نیست ، اما مهم تر از آن عملکرد قبل و بعد از آن در جهت رفع مشکلات آنهاست.