گاهی باید نوشت ...

نوشتن برای کسانی که نه می بینی شان و تنها از طریق فضای مجازی با آنها در ارتباط هستی کار بسیار سخت و دشواری است. مخصوصا برای فردی مثل من که خواندن و مطالعه کردن را به به نوشتن ترجیح می دهد ، اما چه باید کرد ؟دست قضا و قدر زمانه من را به کار واداشته . قبلا قول داده بودم برایتان از شخصیت محب بنویسیم و ماجرای شکل گیری این فرد را برایتان بازگو کنم و فکر می کنم زمان وفای به عهدم فرا رسیده.

باز بوی ماه مدرسه و باز هم مهر ، باز هم درس و کلاس و دانشگاه ، یادش به خیر انگار همین دیروز بود که روی نیمکت های چوبی مینشستیم و جا برایمان زیاد هم بود ، البته برای امثال بنده که جثه کوچکی داریم حساب آنها که اگر سه نیمکت هم میگذاشتی باز هم جا نمی شدند جداست، این روزها بد نیست یادی از گذشته های نه چندان نزدیک و نه چندان دور خودمان بکنیم