گاهی باید نوشت ...

اینکه هر پدیده علتی دارد ، از آن دست گزاره هایی است که همه در زمان دبیرستان و کتاب دینی نازل ترین سطح آن را در برهان علیت خوانده ایم. اما بعضی پدیده ها ، علل متفاوت آنها ، باعث می گردد نگاه های پیچیده ای به آنها شود و همین امر باعث بروز تحلیل های متفاوتی از یک اتفاق ساده می گردد. شاید ساده نگری به وقایع ساده اتفاق افتاده حاصل نگاه مادی باشد که همه چیز را از پس آزمون و خطا و علت ها را بر اساس تجربه قطعی و بدون تجدید نظر می داند و سرایت این نوع نگاه به پدیده های اجتماعی باعث ساده نگری. کنش های اجتماعی از آن دست مواردی هستند که بسیار ساده اتفاق می افتند اما در پس پرده علت های متفاوت و بعد از آن نیز تحلیل های پیچیده ای از آن های می گردد ، البته گذر زمان و تاریخ نیز در روشن شدن حقایق بی تاثیر نیست ولی تجربه ثابت کرده است ، آنچه تحلیل و بررسی اش به تاریخ و گذر زمان سپرده شده است ، با خوشنامی در تاریخ نیامده هر چند مایه عبرت شده باشد.

1)     سینمای جهان دوران متقاوتی را در طول تاریخش سپری کرده است و هالیوود به عنوان پرچمدار تمدن هنر هفتم محوریت های مختلفی داشته است . اما آنچه که محوریت بدون چون و چرای این غول قدرتمند سینمایی بوده و حاکمیت تقریبا تام تمامی بر تمامی ساخته های آن داشته است ، تلاش برای اصالت داشتن انسان و بشر. و شاید به دلیل همین نگاه است که وقتی به داستان زندگی پیامبران می رسد نگاهش با تمامی حقایقی و داستان هایی که تا آن زمان در مورد پیامبر مد نظر بیان شده متفاوت می شود. به بهانه اکران فیلم " محمد رسول الله " به بررسی نوع نگاه به پیامبران در ساخته های اخیر سینمای جهان می پردازیم.

1-    محمد بن منور از نوادگان ابوسعید ابوالخیر در کتاب اسرار توحید فی مقامات الشیخ ابی سعید که در باره حالات جدش ابوسعید است در حکایتی نوشته است : [جدم شیخ الاسلام ابو سعید رحم الله علیه گفت که  : روزی شیخ ما ابو سعید قدس الله روحه العزیز در نیشابور مجلس می گفت ؛ دانشمندی فاضل حاضر بود با خود می اندیشید که این سخن که این مرد می گوید ، در هفت سبع قرآن نیست ، شیخ حالی روی بدان دانشمند کرد و گفت » ای دانشمند ! بر ما پوشیده نیست اندیشه خاطر تو ! این سخن که ما می گوییم ، در سبع هشتم است ! آن دانشمند گفت : سبع هشتم کدام است ؟ شیخ گفت : هفت سبع آن است که یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک و هشتم سبع آن است که فاوحی الی عبده ما اوحی .]

نوشتن برای کسانی که نه می بینی شان و تنها از طریق فضای مجازی با آنها در ارتباط هستی کار بسیار سخت و دشواری است. مخصوصا برای فردی مثل من که خواندن و مطالعه کردن را به به نوشتن ترجیح می دهد ، اما چه باید کرد ؟دست قضا و قدر زمانه من را به کار واداشته . قبلا قول داده بودم برایتان از شخصیت محب بنویسیم و ماجرای شکل گیری این فرد را برایتان بازگو کنم و فکر می کنم زمان وفای به عهدم فرا رسیده.

سلام خدمت فضای مجازی

تا الان دست گرمی فعالیت میکردم اینجا

یه مقدار ظاهر وبلاگ رو عوض کردم

ان شاء الله از این به بعد بیشتر در خدمت شما خواهم بود

از آنجا که مخاطب حقیر فضای مجازی است لذا هویت حقیر نیز مجازی است

بعدا درباره این هویت بیشتر خواهم نوشت

یاحق

یادش به خیر شما جوان ها یادتان نمی آید شاید پدر بزرگ هایتان یادشان باشد که چه بر سر این مملکت رفته؟ که چه اتفاقاتی افتاده است و چه چیزها از پدرسوختگی اجانب دیده ایم ، بگذرارید برای اینکه برایتان ملموس شود خاطره ای نقل کنم از موش دواندن همین اجانب در کار ملت ها.

باز بوی ماه مدرسه و باز هم مهر ، باز هم درس و کلاس و دانشگاه ، یادش به خیر انگار همین دیروز بود که روی نیمکت های چوبی مینشستیم و جا برایمان زیاد هم بود ، البته برای امثال بنده که جثه کوچکی داریم حساب آنها که اگر سه نیمکت هم میگذاشتی باز هم جا نمی شدند جداست، این روزها بد نیست یادی از گذشته های نه چندان نزدیک و نه چندان دور خودمان بکنیم

نگاه عامه مردم در بسیاری از مواقع متفاوت از خواص است و بسیاری از تصمیمات آنها برخلاف پیش بینی خواص جامعه اتفاق می افتد که می توان عمده دلیل آن را همراه نبودن خواص و عوام با یکدیگر و نداشتن درک خواص از خواسته های عوام دانست. آنچه که این روزها از سوی برخی جریان های خاص به مردم القا می شود این است که وضعیت موجود رو بهبود است و عملکرد دولت بدون عیب و نقص در حال پیشرفت و بازدهی بالاست اما واقعیت منعکس از جامعه چیز دیگری است

شاید بسیاری از افراد در مجموعه های مختلف فعالیت کنند و انتظاراتی از مجموعه و افراد آن و نیز متقابلا مجموعه از آنها دارد ، اما میزان این انتظارات چگونه مشخص می شود ؟ چگونه می توان فهمید این انتظارات به جا و درست بوده و ملاک برای این انتظارات چیست ؟ بسیاری از دوستان وقتی به سراغ جذب افراد برای یک مجموعه می روند به دلیل نبود زمینه مناسب برای تحقیق تنها ملاک خود را بر گفته های فرد و اطرافیان از عملکرد شخصی یک فرد قرار می دهند و به جای بررسی ملاک های عمومی و اختصاصی یک مجموعه و سمت های مختلف آن تنها به ظاهر و ادعای فرد مورد نظر می نگرند نه به باطن و تجربیات حاصل از آن. دلیل این اشتباه به راستی چیست ؟

قطعا آنچه که امروز در دنیا شاهد آن هستیم ، نتیجه اعمال و رفتار ملت هاست . و آنچه جمهوری اسلامی ایران را از دایره نظام سلطه خارج می کند، ایستادگی و مقاومت در برابر سلطه گر است. که قطعا درس بزرگی برای آنهایی است که می گویند نمیتوان هیچ گاه از محدوده ایجاد شده توسط امپریالیسم غربی خارج شد. جمهوری اسلامی نه فقط تفکر شیعی ناب را بلکه تفکر اسلامی عمیق را به دنیا صادر کرد و نشان داد می توان به دور از اختلافات داخلی بر مشکلات خارجی جهان اسلام فائق آمد